piątek, 14 października 2011



XI



pragnę aż do bólu istnienia

odczytywać w tobie i we mnie (- moje i twoje pragnienia)

którymi chce-My podążać: czy chce-My podążać?

odpowiedzi wciąż szukam. szuka-My

razem wspólnie we dwoje wtuleni w ciemność nieokreślonych                                                                            (czy nieokreślonych?) pragnień

spotkaliś-My dziś na ulicy przechodnia. ów człowiek pogrążył nas  w                                                                                                    za-My-śleniu

kiedy zapytał:

a czy mężczyzna i kobieta są w stanie zaspokoić pragnienia serca?



My – pogrążeni w zadumie nad własnym losem trudnym do                                                                                                                   zrozumienia

apatyczni czasem. czasem znów szukający wytchnienia

rozmodleni w porywach nieszczęść w zapomnieniach w serc biciu

to co wczoraj dawało radość dziś już płacz chwil zmienia. albowiem                                                                                            szuka-My. ciągle szuka-My:

aż do głębi sensu pragnień zstąpić pragnie-My…czy na dnie tam uda się                                                                      nam siebie samych odnaleźć?







XII



poprzez miłość do Boga stajesz się mi droga

odnajduję cię na każdym skrawku kartki papieru

kartki zapisanej po obu stronach -----

o szczęście! móc miłować naprawdę szlachetnie

raz tak ukochać życie by tym życiem żyć już wiecznie!

szczerze tak pragnąć szczęścia odkryć tajemnicę

która zawiera sensu miarę i sensu bycie.

a czy odkrycie tajemnicy nie dopełni życia?



można podeptać miłość, można czekać na nią wiecznie (– a ona – jest                                                                                                   tuż obok nas)

a potem całe życie żałować; że się nie było i nie jest w odpowiednim                                                                                          miejscu i czasie

rozum mówi, że nie jest to możliwe, ale serce…zna wydźwięk                                                                                                                pragnień

tylko ono rozumie to bardzo dobrze ( - wsłuchaj się!)

a czy ono znajdzie w nas ten wspólny mianownik dwóch osób już na                                                                                                      zawsze?

1 komentarz: